Once upon a sunny morning a man who sat in a breakfast nook looked up from his scrambled eggs to see a white unicorn with a golden horn quietly cropping the roses in the garden. The man went up to the bedroom where his wife was still asleep and woke her. "There's a unicorn in the garden," he said. "Eating roses." She opened one unfriendly eye and looked at him.
"The unicorn is a mythical beast," she said, and turned her back on him. The man walked slowly downstairs and out into the garden. The unicorn was still there; now he was browsing among the tulips. "Here, unicorn," said the man, and he pulled up a lily and gave it to him. The unicorn ate it gravely. With a high heart, because there was a unicorn in his garden, the man went upstairs and roused his wife again. "The unicorn," he said,"ate a lily." His wife sat up in bed and looked at him coldly. "You are a booby," she said, "and I am going to have you put in the booby-hatch."
The man, who had never liked the words "booby" and "booby-hatch," and who liked them even less on a shining morning when there was a unicorn in the garden, thought for a moment. "We'll see about that," he said. He walked over to the door. "He has a golden horn in the middle of his forehead," he told her. Then he went back to the garden to watch the unicorn; but the unicorn had gone away. The man sat down among the roses and went to sleep.
As soon as the husband had gone out of the house, the wife got up and dressed as fast as she could. She was very excited and there was a gloat in her eye. She telephoned the police and she telephoned a psychiatrist; she told them to hurry to her house and bring a strait-jacket. When the police and the psychiatrist arrived they sat down in chairs and looked at her, with great interest.
"My husband," she said, "saw a unicorn this morning." The police looked at the psychiatrist and the psychiatrist looked at the police. "He told me it ate a lilly," she said. The psychiatrist looked at the police and the police looked at the psychiatrist. "He told me it had a golden horn in the middle of its forehead," she said. At a solemn signal from the psychiatrist, the police leaped from their chairs and seized the wife. They had a hard time subduing her, for she put up a terrific struggle, but they finally subdued her. Just as they got her into the strait-jacket, the husband came back into the house.
"Did you tell your wife you saw a unicorn?" asked the police. "Of course not," said the husband. "The unicorn is a mythical beast." "That's all I wanted to know," said the psychiatrist. "Take her away. I'm sorry, sir, but your wife is as crazy as a jaybird."
So they took her away, cursing and screaming, and shut her up in an institution. The husband lived happily ever after.
Moral: Don't count your boobies until they are hatched.
Titel:
De titel van dit verhaal geeft het onderwerp van het verhaal weer. Het verhaal gaat namelijk over een man die een eenhoorn in zijn tuin ziet en de titel is, vertaald, 'Eenhoorn in de tuin'
Plot:
De man ziet een eenhoorn in zijn tuin die rozen aan het eten is. Hij wekt zijn vrouw om het hem te vertellen, maar die zegt dat eenhoorns niet bestaan. Dan gaat hij naar de eenhoorn in de tuin en geeft hem een lelie die de eenhoorn opeet. Opnieuw gaat hij naar zijn vrouw om haar te wekken en dit te vertellen. De vrouw zegt dat hij gek is en belt de politie en een psychiater. Als die zijn gearriveerd, vertelt ze hen het verhaal. De psychiater zegt dat eenhoorns niet bestaan, en dat ze gek is en word opgesloten en hij neemt haar mee.
Characters:
De belangrijkste personen uit het verhaal zijn de man en de vrouw die getrouwd zijn en in het huis wonen. Zij zijn flat characters; je komt niets over hun gevoelens en gedachten te weten en je kent maar een beperkt aantal eigenschappen van hen. Andere personen zijn de politieagent en de psychiater en zij spelen alleen een bepaalde rol, waarbij je niets over hun te weten komt.
Setting:
Het verhaal speelt zich af in het huis en de tuin van de man en de vrouw. De man ziet in zijn tuin een eenhoorn, en gaat het in het huis aan zijn vrouw vertellen. Later komen de politie en de psychiater ook naar het huis. De functie van deze setting is dat het de sfeer opwekt van een normaal dagelijks leven en dat ze dus niet ergens bijzonder zijn waar bijzondere dingen gebeuren.
Point of view
Het verhaal wordt verteld vanuit de derde persoon. Het is een verteller die overzicht heeft op de situatie en uitlegt wat er gebeurt.
Theme
Het thema achter dit verhaal staat eigenlijk al onder het verhaal weergegevn als de moraal van dit verhaal. Er staat 'Don't count your boobies until they are hatched.' wat afgeleid is van een engels spreekwoord, wat betekend dat je niet moet rekenen op iets wat je nog niet daadwerkelijk hebt.
Style
De stijl van het veraal voelt modern aan. Het leest makkelijk weg en er wordt geen gebruik gemaakt van moeilijk of archaïsch taalgebruik en ingewikkelde zinsbouw. Wel worden er moderne woorden gebruikt waardoor het verhaal erg hedendaags op de lezer overkomt.
"The unicorn is a mythical beast," she said, and turned her back on him. The man walked slowly downstairs and out into the garden. The unicorn was still there; now he was browsing among the tulips. "Here, unicorn," said the man, and he pulled up a lily and gave it to him. The unicorn ate it gravely. With a high heart, because there was a unicorn in his garden, the man went upstairs and roused his wife again. "The unicorn," he said,"ate a lily." His wife sat up in bed and looked at him coldly. "You are a booby," she said, "and I am going to have you put in the booby-hatch."
The man, who had never liked the words "booby" and "booby-hatch," and who liked them even less on a shining morning when there was a unicorn in the garden, thought for a moment. "We'll see about that," he said. He walked over to the door. "He has a golden horn in the middle of his forehead," he told her. Then he went back to the garden to watch the unicorn; but the unicorn had gone away. The man sat down among the roses and went to sleep.
As soon as the husband had gone out of the house, the wife got up and dressed as fast as she could. She was very excited and there was a gloat in her eye. She telephoned the police and she telephoned a psychiatrist; she told them to hurry to her house and bring a strait-jacket. When the police and the psychiatrist arrived they sat down in chairs and looked at her, with great interest.
"My husband," she said, "saw a unicorn this morning." The police looked at the psychiatrist and the psychiatrist looked at the police. "He told me it ate a lilly," she said. The psychiatrist looked at the police and the police looked at the psychiatrist. "He told me it had a golden horn in the middle of its forehead," she said. At a solemn signal from the psychiatrist, the police leaped from their chairs and seized the wife. They had a hard time subduing her, for she put up a terrific struggle, but they finally subdued her. Just as they got her into the strait-jacket, the husband came back into the house.
"Did you tell your wife you saw a unicorn?" asked the police. "Of course not," said the husband. "The unicorn is a mythical beast." "That's all I wanted to know," said the psychiatrist. "Take her away. I'm sorry, sir, but your wife is as crazy as a jaybird."
So they took her away, cursing and screaming, and shut her up in an institution. The husband lived happily ever after.
Moral: Don't count your boobies until they are hatched.
Titel:
De titel van dit verhaal geeft het onderwerp van het verhaal weer. Het verhaal gaat namelijk over een man die een eenhoorn in zijn tuin ziet en de titel is, vertaald, 'Eenhoorn in de tuin'
Plot:
De man ziet een eenhoorn in zijn tuin die rozen aan het eten is. Hij wekt zijn vrouw om het hem te vertellen, maar die zegt dat eenhoorns niet bestaan. Dan gaat hij naar de eenhoorn in de tuin en geeft hem een lelie die de eenhoorn opeet. Opnieuw gaat hij naar zijn vrouw om haar te wekken en dit te vertellen. De vrouw zegt dat hij gek is en belt de politie en een psychiater. Als die zijn gearriveerd, vertelt ze hen het verhaal. De psychiater zegt dat eenhoorns niet bestaan, en dat ze gek is en word opgesloten en hij neemt haar mee.
Characters:
De belangrijkste personen uit het verhaal zijn de man en de vrouw die getrouwd zijn en in het huis wonen. Zij zijn flat characters; je komt niets over hun gevoelens en gedachten te weten en je kent maar een beperkt aantal eigenschappen van hen. Andere personen zijn de politieagent en de psychiater en zij spelen alleen een bepaalde rol, waarbij je niets over hun te weten komt.
Setting:
Het verhaal speelt zich af in het huis en de tuin van de man en de vrouw. De man ziet in zijn tuin een eenhoorn, en gaat het in het huis aan zijn vrouw vertellen. Later komen de politie en de psychiater ook naar het huis. De functie van deze setting is dat het de sfeer opwekt van een normaal dagelijks leven en dat ze dus niet ergens bijzonder zijn waar bijzondere dingen gebeuren.
Point of view
Het verhaal wordt verteld vanuit de derde persoon. Het is een verteller die overzicht heeft op de situatie en uitlegt wat er gebeurt.
Theme
Het thema achter dit verhaal staat eigenlijk al onder het verhaal weergegevn als de moraal van dit verhaal. Er staat 'Don't count your boobies until they are hatched.' wat afgeleid is van een engels spreekwoord, wat betekend dat je niet moet rekenen op iets wat je nog niet daadwerkelijk hebt.
Style
De stijl van het veraal voelt modern aan. Het leest makkelijk weg en er wordt geen gebruik gemaakt van moeilijk of archaïsch taalgebruik en ingewikkelde zinsbouw. Wel worden er moderne woorden gebruikt waardoor het verhaal erg hedendaags op de lezer overkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten